Historie
De K XIX was een onderzeeboot die in 1936 in Schiedam werd gebouwd. Tijdens de bouw werd hij omgedoopt tot O 19 en in 1939 werd hij voor het eerst in dienst gesteld van de Koninklijke Marine.
De O 19 was samen met de O 20 de eerste twee onderzeeboten ter wereld die waren uitgerust met het 'getrimd dieselsysteem' of 'snuifsysteem'. Met dit systeem kan de onderzeeër onder water zijn diesels laten draaien om de accu's op te laden, de boot te ventileren en enkele nuttige mijlen onder water af te leggen.
De O 19 werd tijdens de Tweede Wereldoorlog vooral gebruikt voor mijnopruimingsoperaties in Nederlands-Indië. Tijdens haar dienstverband liet de onderzeeër acht schepen zinken en beschadigde er één.
Op 8 juli 1945 strandde de O 19 op weg naar de Filippijnen op het Ladd Reef (ten zuidoosten van Vietnam). Diezelfde dag kreeg de USS Cod het bericht dat de O 19 was gestrand en zette koers naar de Nederlandse onderzeeër. De volgende ochtend probeerde de USS Cod de O 19 te bevrijden, maar zonder succes. Na meerdere pogingen werd de bemanning van de O 19 aan boord van de USS Cod gebracht en werd de O 19 kapot geschoten om te voorkomen dat de vijand enig nut van de gestrande onderzeeër zou hebben.
Beschrijving
Type: De O 19 was een onderzeeboot van de O 19-klasse, gebouwd op de Wilton Feijenoord-scheepswerf in Schiedam (15 juni 1936).
- Lengte: 80,7 m
- Breedte: 7,4 m
- Diepgang: 3.9 m
- Voortstuwing: 2 x dieselmotor met 2, 650 pk
- Elektromotoren 2 x 500 pk
- Snelheid: 19,5 knopen (boven water); 9 knopen (onder water)
Bewapening:
- 8 x 53 cm torpedobuizen boeg en achtersteven
- 20 mijnuizen
- 8,8 mm kanon
| Aantal opvarenden | 40 |
|---|