Op maandag 21 februari 1944 waren 3 gebieden in Duitsland het doelwit, 281 B-17 bommenwerpers namen deel aan een missie op vliegveld Diepholz (nabij Osnabrück) en de luchtvaartindustrie bij Braunschweig.

De Boeing B-17GSH steeg om 08.00 uur op van RAF Great Ashfield in Suffolk, voor een vlucht naar vliegveld Diepholz in Duitsland. Aan boord van de Pathfinder was een 13 koppige bemanning.

Het toestel bereikte zonder problemen het doel. Nadat de fakkels en bommen waren afgeworpen konden ze koers naar de thuisbasis zetten. De bommenwerper werd nog vlakbij Diepholz getroffen door Flak afweergeschut waardoor twee van zijn vier motoren uitvielen.

Straggler
Daardoor verloor het toestel hoogte en moest de formatie verlaten. De B-17 werd een straggler, een achterblijver. De zuurstofdruk in het toestel werd aanzienlijk minder en een deel van de electriciteit viel uit. Doorvliegen was onmogelijk.

Boven de Veluwe gaf piloot 1/Lt. Holcombe opdracht het vliegtuig te verlaten. Eén voor één sprong de bemanning door de bommenluiken uit het getroffen toestel en landden op diverse plekken in de buurt van Ermelo in een bosrijk gebied.

Lot bemanning 
Bryce W. Long kwam ongelukkig terecht en brak zijn enkel. Op vier na werden alle bemanningsleden door de Duitsers gevangen genomen en via Amsterdam en Dalag Luft, een verhoor- en doorgangskamp in Oberursel bij Frankfurt, overgebracht naar verschillende krijgsgevangenkampen in Duitsland.

Horner, Barber en Barrett belandden in Stalag Luft 1 bij Barth, Martin en Blake in Stalag Luft 4 bij Gross Tychow en Kennedy in Stag Luft 3 bij Sagan. Co-piloot 2/Lt. John W. Baber verklaarde later dat hij T/Sgt. Kennedy, S/Sgt. Blake en S/Sgt Martin voor het eerst weer in Dalag Luft terugzag. S/Sgt. Bryce Long werd naar het Wilhelmina Gasthuis in Amsterdam gebracht, dat door de Duitsers omgedoopt was tot Wester Gasthuis. Hier hadden zij een Luftwaffenlazarett. Duitse chirurgen behandelden de gebroken enkel en toen deze genezen was werd Long overgebracht naar Stalag Luft 4.

(Bron: Flevoland Erfgoed)

Complement
vluchtcommandant 1/Lt. Ralph W. Holcombe,
co-piloot 1/Lt. Edward H. Horner,
navigator annex radio operator 1/Lt. Charles A. Haupt,
bommenrichter 2/Lt. John W. Baber,
waarnemer 2/Lt. William H. Barrett,
radio operator S/Sgt. Steven F. Martin,
boordwerktuigkundige T/Sgt. Thomas D. Kennedy,
boordschutters S/Sgt. Henry Raemer, S/Sgt. Bryce W. Long, S/Sgt. Harold M. Booth, S/Sgt. William M. Blake en van de 385th BG
missiecommandant Capt. Gerald D. Binks 
navigator 2/Lt. Joel Dean Punches. Holcombe

Bij de drooglegging van Zuidelijk-Flevoland in 1968-1969 kwam het wrak van het verongelukte vliegtuig boven water. Opvallend was dat de propeller nog steeds loodrecht in de drassige bodem stond. Daar kon uit worden afgeleid op welke wijze het toestel moet zijn neergekomen.

Een wrak van een vliegend Fort

wikicommons

Crash plek

Tussen 17 augustus en 1 september 1970 is het toestel door de Bergingsdienst van de Koninklijke Luchtmacht geborgen. Aan de hand van een luik, met daarop het serienummer, kon het toestel geïdentificeerd worden. De crashplek ligt in het bosgebied bij Zeewolde, achter het RCN recreatieterrein. In 2019 is op de plek van de crash een markeringspaal geplaatst. Bekijk hier een interview met voormalig buikschutter Henry Raemer.

(Bron: Flevoland Erfgoed)

Crazy Horse

Het toestel, dat op 17 juni 1942 door Boeing was afgeleverd, had de bijnaam “Crazy Horse”. In het voorjaar van 1943 was Captain Homer Wilson Claymore (1918-1944) gezagvoerder van de Boeing B-17F-95-BO. Het verhaal gaat dat hij zijn oudere broer Luther schreef met de vraag hoe hij zijn vliegtuig zou noemen. Het antwoord was simpel: “noem het vliegtuig naar de grote Indiaanse Sioux krijger Crazy Horse”. Claymore schilderde de karikatuur van de Sioux krijger zelf op de neus van het vliegtuig.

• Steijger, C. (2019).
  B-17 Crazy Horse.
  Cees Steijger BV.
• Wikipedia.
  B-17 Flying Fortress.
• Flevoland Erfgoed.
  Boeing B-17GSH 42-30280, Crazy Horse.
• File 164. 1944-02-21/21 B-17 42-30280 Holcombe IJsselmeer Zeewolde.